Η πρώτη φάση της προδοσίας άρχισε με την αποβιομηχάνιση της χώρας, τη μείωση της παραγωγής σε σχέση με την κατανάλωση και τη στροφή της απασχόλησης σε κρατικοδίαιτες χρηματοπιστωτικές και παρασιτικές υπηρεσίες. Παραδόξως, ενώ η παραγωγή μειωνόταν το βιοτικό επίπεδο ανέβηκε και οι ταγοί του λαού δοξάστηκαν και λυμαίνονταν την εξουσία επί σειρά ετών. Επειδή όμως η παραγωγή είχε μειωθεί σε σχέση με την κατανάλωση τα χρήματα για το πάρτυ προήλθαν από δανεισμό και μάλιστα με απεχθείς όρους, που τώρα πρέπει να αποπληρώσουμε και εφόσον δεν παράγουμε ούτε αυτά που ξοδεύουμε, αδυνατούμε να το κάνουμε.
Δανειζόμαστε λοιπόν ξανά, όχι για να επενδύσουμε σε παραγωγικές διαδικασίες, αλλά για να ξεπληρώσουμε ληξιπρόθεσμες δόσεις προηγουμένων δανείων. Επειδή οι δανειστές μας προβλέπουν ότι πάλι δεν θα μπορέσουμε να ξεπληρώσουμε τα δανεικά, ζήτησαν να αναλάβουν οι ίδιοι την διακυβέρνηση της χώρας, για να σιγουρευτούν ότι θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Μετέτρεψαν την (ούτως ή άλλως έτοιμη και πρόθυμη) κυβέρνηση σε εκτελεστή των εντολών τους και μας επέβαλαν σκληρούς όρους, που εάν δεν τους τηρήσουμε θα προβούν σε κατασχέσεις όχι μόνο ιδιωτικής αλλά και δημόσιας περιουσίας, με καθ’ ύλην αρμόδια τα Αγγλικά δικαστήρια. Αυτό απαγορεύεται από το Σύνταγμα, αλλά οι κυβερνήτες μας το αγνόησαν και έβαλαν ενέχυρο την εθνική μας ανεξαρτησία χωρίς καμία ουσιαστική διαμαρτυρία από τη Βουλή και χωρίς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να βγάλει μιλιά.
Προβάλουν τη δικαιολογία ότι εάν δεν δανειζόμασταν με αυτούς τους όρους θα καταλήγαμε σε χρεοκοπία και στάση πληρωμών. Δεν μας είπαν όμως ότι η απειληθείσα στάση πληρωμών ήταν αποτέλεσμα της δεύτερης φάσης της προδοσίας που είναι η παραίτηση από το εθνικό νόμισμα και η συνακόλουθη απώλεια της δημοσιονομικής κυριαρχίας. Μας εξαπάτησαν ότι δήθεν με το Ευρώ θα γινόμασταν κάτοχοι ενός ισχυρού νομίσματος, αλλά δεν μας είπαν ότι από εδώ και πέρα κάθε φορά που θα χρειαζόμαστε χρήματα, αντί να τα εκδίδουμε, όπως κάναμε μέχρι τώρα και όπως κάνει κάθε ανεξάρτητο κράτος, θα τα δανειζόμαστε με όρους που κάθε φορά θα επιβάλουν οι εκτός ελέγχου μας κερδοσκοπικοί χρηματοπιστωτικοί μηχανισμοί και θα είμαστε υπόδουλοι σε ένα μεγάλο αδελφό που δεν νοιάζεται για μας, διότι είναι από άλλη μάνα.
Από την ιστορία των λαών γνωρίζουμε ότι το πρώτο πράγμα που κάνει ένα κράτος το οποίο θέλει να κατοχυρώσει την ανεξαρτησία του είναι η έκδοση δικού του χρήματος, όπως ακριβώς έκαναν και οι Αθηναίοι που επέβαλαν τη Μνα (αργυρό νόμισμα με την κουκουβάγια βάρους αξίας 4 δραχμών) στη συμμαχία τους. Εμείς απεμπολήσαμε τη δυνατότητα έκδοσης χρήματος, χάνοντας συγχρόνως την Οικονομική μας ανεξαρτησία που με την υπογραφή της Δανειακής Σύμβασης, την οποία σκοπίμως αποσιωπούν, οδηγούμεθα και στην απώλεια της Εθνικής μας ανεξαρτησίας. Κατά τα πρότυπα του Κοσσόβου εξυφαίνονται μεθοδικά νέες διευθετήσεις στη χώρα μας και στην γύρο περιοχή σύμφωνα με το δόγμα του “διαίρει και βασίλευε”.
Η τελική και συμβολική φάση της προδοσίας είναι η πώληση των μηχανών εκτύπωσης του νομισματοκοπείου, που η αντικατάσταση και θέση τους σε παραγωγική λειτουργία εκτός του κόστους απαιτεί περίπου ένα έτος. Ακόμη και αν ξυπνήσουμε από τον βαθύ μας ύπνο, θα έχουμε σημαντικές δυσκολίες ρευστότητας που θα θέσουν σε κίνδυνο την εθνική μας επιβίωση. Σφραγίζουν τον τάφο μας και εμείς δεν κάνουμε τίποτα;
Και όμως υπάρχουν πατριώτες που ενδιαφέρονται για την Ελλάδα, η υπομονή τους όμως έχει ξεπεράσει τα όρια , η οργή τους ξεχειλίζει και η αντίσταση τους σύντομα θα ξεσπάσει. Το αίσθημα δικαιοσύνης του λαού μας θα τιμωρήσει τους προδότες και τους δωσίλογους που τολμούν ακόμη να διεκδικούν την ψήφο μας. Χρέος μας στις επόμενες εκλογές είναι να μην πέσουμε στις δημαγωγικές, αποπροσανατολιστικές παγίδες των καθεστωτικών μηχανισμών και των δήθεν ανεξάρτητων σχημάτων, αλλά να καταψηφίσουμε το ίδιο το σύστημα που συντηρεί την προδοσία. Η ανάγκη συγκρότησης της διαμαρτυρίας, της οργής και της αγανάκτησης του λαού μας (των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των ανέργων που πλήττονται ανηλεώς), σε ενιαίο μέτωπο και συντονισμού του με άλλους λαούς, εναντίον του καθεστώτος κατοχής, γίνεται όλο και πιο επιτακτική.
Επί του παρόντος, ας ψηφίσουμε στις επικείμενες εκλογές κατά συνείδηση εναντίον καθεστώτος κατοχής που μας επέβαλλαν για την εξόφληση του επαχθούς και απεχθούς δημόσιου χρέους. Ας αντισταθούμε εδώ και τώρα.
Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής
Πολυτεχνείο Κρήτης
Δημήτριος Πατέλης
Επικ. Καθηγητής
Πολυτεχνείο Κρήτης
